Το εικονογραφημένο δεκαεξασέλιδο Ελληνικό περιοδικό “ΑΕΡΑ” εκδιδόταν από το 1942 έως το 1945 ή 1946 στο Κάϊρο. Ήταν πρωτοβουλία της εξόριστης Ελληνικής κυβέρνησης, και είχε σκοπό κυρίως να ενημερώνει τους Έλληνες για την εξέλιξη του Β παγκοσμίου πολέμου και να τονώνει το εθνικό φρόνημα στην κατεχόμενη Ελλάδα. Επιπλέον, συχνά περιλάμβανε και διηγήματα ή επιφυλλίδες Ελλήνων συγγραφέων, άρθρα για τα γράμματα και τις τέχνες, και συνεντεύξεις. Ο τίτλος του περιοδικού “ΑΕΡΑ” ήταν ακρωνύμιο που σήμαινε “Αγγλία – Ελλάς – Ρωσία – Αμερική”, παραπέμποντας έτσι νοερά τον αναγνώστη στην πολεμική κραυγή των Ελλήνων στρατιωτών «αέρα!» και στα κατορθώματά τους στη διάρκεια του Ελληνικού έπους 1940-1941, που είχαν κερδίσει τον θαυμασμό και την αναγνώριση των συμμάχων μας. Το περιοδικό διαδιδόταν στις κατεχόμενες από Γερμανούς περιοχές της Ελλάδος από αέρος, δηλαδή με ρίψεις από τη Βρετανική “Royal Air Force” (RAF).
Όταν πέθανε ο πατέρας μου το 2005, ανακάλυψα ότι στην ιατρική κατά τ’ άλλα βιβλιοθήκη του είχε φυλάξει στο κάτω ράφι, σχεδόν κρυμμένα, μερικά τεύχη του περιοδικού “ΑΕΡΑ”. Μερικά είχαν φθαρεί από τον χρόνο και τις μετακομίσεις, ενώ άλλα ήσαν σε πιο καλή κατάσταση. Η χαρά μου ήταν μεγάλη, αφού είχα πλέον έναν ακόμα χειροπιαστό τρόπο για να τον θυμάμαι και να νιώθω υπερήφανος γι’ αυτόν… Στο τεύχος του Σεπτεμβρίου του 1945 η φωτογραφία στο εξώφυλλο με τον τίτλο «Ένα Ελληνικό Δάσος Καίεται» παραπέμπει στο τετρασέλιδο ρεπορτάζ στις μέσα σελίδες, που περιγράφει πώς Βρετανοί αξιωματικοί και στρατιώτες κατόρθωσαν να νικήσουν μεγάλη και άγρια πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει εκείνον τον καιρό σε δάσος ανάμεσα στα Γιάννενα και τα Τρίκαλα, σε υψόμετρο 7000 ποδιών (δηλαδή 2133 μέτρων). Ας σημειωθεί εδώ ότι μετά την απελευθέρωση της χώρας μας τον Οκτώβριο του 1944 και το τέλος του πολέμου – με την παράδοση της Γερμανίας στις 8 Μαΐου του 1945 και της Ιαπωνίας στις 2 Σεπτεμβρίου του 1945 – στη χώρα είχαν παραμείνει πολυάριθμοι Βρετανικοί και συμμαχικοί σχηματισμοί. Στις αρχές του Ιανουαρίου του 1945 η μέχρι τότε “British Liaison Unit (BLU)” είχε μετονομαστεί από τον Βρετανό πρωθυπουργό William Churchill σε “British Military Mission (BMM)”. H ΒΜΜ είχε επικεφαλής τον ταξίαρχο Firth και αργότερα τον αρχιστράτηγο Smallwood. Η αποστολή που της είχε δοθεί από τον Churchill ήταν να προσφέρει συμβουλές και βοήθεια στην οργάνωση, την προμήθεια, και την εκπαίδευση του Εθνικού Ελληνικού Στρατού. Ας σημειωθεί ότι ο “Εμφύλιος” στη χώρα μας είχε ουσιαστικώς αρχίσει το 1943 (όπως ορθώς έχει υποστηρίξει και ο – κεντροαριστερός στις πεποιθήσεις του – καθηγητής και συγγραφέας Νίκος Μαραντζίδης). Οι εντολές του Churchill, λοιπόν, δεν εμπόδισαν τους Βρετανούς αξιωματικούς και στρατιώτες του Μηχανικού του στρατού τους να συγκρατήσουν και τελικώς να σβήσουν – πριν από εβδομήντα οκτώ (78) χρόνια! – την επικίνδυνη δασική πυρκαγιά, και να προστατέψουν έτσι τον φυσικό πλούτο της χώρας μας, καθώς και τη ζωή και την περιουσία των κατοίκων των γειτονικών οικισμών.
Διαβάζοντας το τετρασέλιδο ρεπορτάζ στις μέσα σελίδες του περιοδικού, με τίτλο «Φωτιά στο Δάσος», ένιωσα θαυμασμό για τις ικανότητες, τον εξοπλισμό, τη μεθοδικότητα και την αποτελεσματικότητα των Βρετανών αξιωματικών και στρατιωτών. Επιπλέον, διερωτήθηκα μήπως θα πρέπει να αναθέσουμε πλέον την ευθύνη της συγκράτησης και κατάσβεσης των δασικών πυρκαγιών – που δεν πρόκειται να σταματήσουν στα ολοένα και πιο ζεστά Ελληνικά καλοκαίρια – στο Μηχανικό του Ελληνικού Στρατού. Απλώς μια σκέψη κάνω, που φυσικά την προκαλεί η τραγική αποτυχία κυβέρνησης, πυροσβεστών, αεροπόρων, δασολόγων, εθελοντών και άλλων να προλάβουν και να σβήσουν επικίνδυνες και καταστρεπτικές πυρκαγιές φέτος το καλοκαίρι… Ολόκληρο το τεύχος του περιοδικού “ΑΕΡΑ” του Σεπτεμβρίου του 1945, μπορείτε να το βρείτε εδώ.
12 Αυγούστου 2023
Ακολουθήστε μας στο facebook (επαγγελματική σελίδα)