Η παράγκα και το σαράι: η δυστυχία του Έλληνα ψηφοφόρου το 2019
Το 1975 εκδόθηκε το σατιρικό βιβλίο του Νίκου Δήμου με τίτλο «Η δυστυχία του να είσαι Έλληνας». Το βιβλίο αντιμετωπίστηκε με καχυποψία και συχνά με εχθρότητα. Και ο Νίκος Δήμου θεωρήθηκε από πολλούς κάτι σαν υβριστής και ανθέλληνας. Εγώ σας συνιστώ το βιβλίο ως εξόχως απολαυστικό και πολύ ξεστραβωτικό. Μόνο κάποιος που νοιάζεται και πονάει πραγματικά για την πατρίδα του θα μπορούσε να το γράψει. Έχει μέχρι σήμερα κάνει 32 εκδόσεις και έχει μεταφραστεί σε επτά γλώσσες. Θα παρακαλούσα τον συγγραφέα στην επόμενη έκδοση του βιβλίου του να περιλάβει ειδικό κεφάλαιο με τίτλο “Η δυστυχία του Έλληνα ψηφοφόρου το 2019”.
Ποια είναι αυτή η δυστυχία; Θα προσπαθήσω, λοιπόν, να σας εξηγήσω. Είναι η δυστυχία να αναγκάζεσαι να συγχωρήσεις στην ελληνική δεξιά αυταρχισμό, λάθη και ασχήμιες δεκαετιών. Η δυστυχία να αναγκάζεσαι να ανεχτείς απολύτως ασήμαντους και άχρηστους μελλοντικούς ευρωβουλευτές και υποψήφιους βουλευτές της. Η δυστυχία να αναγκάζεσαι να ψηφίσεις Πατούλη τη δεύτερη Κυριακή. Και όλα αυτά επειδή νιώθεις την ανάγκη να πεις ένα μεγάλο «όχι» στις πολιτικές και κυρίως στις συμπεριφορές της ακροαριστερο-ακροδεξιάς κυβέρνησης. Είναι σαν να χάνεις προσωρινά τα λογικά σου. Σαν να εκστασιάζεσαι ξαφνικά από την ομορφιά που έχει το σαράι του Πασά. Και όλα αυτά επειδή η παράγκα του Καραγκιόζη που λάτρεψες σαν παιδί σού φαίνεται σήμερα τόσο απογοητευτικά μικρή, τόσο απελπιστικά παρωχημένη. Επειδή τώρα γνωρίζεις - και από την πρόσφατη εμπειρία - ότι από αυτήν την παράγκα δεν μπορείς να περιμένεις να βγαίνει άλλος παρά ο Καραγκιόζης. Ένας χαρακτηριστικά αμόρφωτος, πονηρός και ανασφαλής μεσανατολίτης. Επειδή ο πρωθυπουργός και η παρέα του νομίζουν - και δυστυχώς το πιστεύουν - ότι ο δικός τους κατήφορος είναι η συνέχεια της παράδοσης της ελληνικής αριστεράς. Ότι ο δικός τους κατήφορος είναι η συνέχεια της λαμπρής πολιτικής και πνευματικής διαδρομής ανδρών όπως οι Α. Παπαναστασίου, Α. Σβώλος, Η. Ηλιού, Κ. Φιλίνης, Γ.- Α. Μαγκάκης, Λ. Κύρκος, Δ. Τσάτσος, και Μ. Παπαγιαννάκης – για να αναφέρω μόνον μερικούς από όσους δεν ζουν πια. Επειδή ο πρωθυπουργός και η παρέα του πασχίζουν να υποβάλουν με έντεχνο και ύπουλο τρόπο στους αριστερούς πολίτες την αντίληψη ότι ο στυγνός εγκληματίας Δημήτρης Κουφοντίνας είναι κι αυτός «λαϊκός αγωνιστής» και αριστερός. Κάτι, δηλαδή, σαν πολιτικός απόγονος του θρυλικού Γρηγόρη Λαμπράκη, του γιατρού, αριστερού βουλευτή, ειρηνιστή (pacifist) και οπαδού της μη-βίας… Ε λοιπόν, όχι!
Υστερόγραφο. Η εικόνα είναι έργο του μεγάλου ζωγράφου μας Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα και ανήκει στα σκηνικά που ετοίμασε για το έργο «Το Καταραμένο Φίδι» του Μάνου Χατζιδάκι όταν αυτό παρουσιάστηκε το 1950 από το Ελληνικό Χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου. Η συμβολή του Ευγένιου Σπαθάρη σε εκείνη την παράσταση ήταν σημαντική.
1 Ιουνίου 2019
Ακολουθήστε μας στο facebook και στο twitter: