"Je Suis Charlie" - Η Δύση και το Ισλάμ, 8 Ιανουαρίου 2015
Οι κοινωνίες στη Δύση είναι αναγκασμένες να ζήσουν – και θα είναι για πολύ καιρό ακόμα – με ένα μεγάλο δίλημμα. Ποια είναι η σωστή ισορροπία ανάμεσα στην ελευθερία και την ασφάλεια των πολιτών τους; Οι πολιτισμικές αξίες και παραδόσεις της Δύσης, δηλαδή η φιλελεύθερη δημοκρατία, η ανοιχτή κοινωνία, η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης, η ανοχή και η πολυπολιτισμικότητα φαίνεται ότι αξιοποιούνται και στρέφονται πλέον από τους εχθρούς της εναντίον των ευρωπαϊκών κοινωνιών, εναντίον αθώων ατόμων. Πού λοιπόν πρέπει να τελειώνουν τα όρια αυτών των αξιών και παραδόσεων και πού πρέπει να αρχίζουν τα όρια της ασφάλειας των ευρωπαίων πολιτών; Είναι άραγε το Ισλάμ μια επιθετική, πολεμική θρησκεία (ή οργάνωση) όπως ισχυρίζονται πολλοί στοχαστές; Η συγγραφέας Σώτη Τριανταφύλλου έχει πρόσφατα υποστηρίξει ότι το Ισλάμ «δεν είναι απλώς μια διαφορετική θρησκεία με ελαφρώς αλλόκοτες ενδυματολογικές και διατροφικές συνήθειες· είναι μια επιθετική πολιτική και μια πολεμική μηχανή» (“Athens Voice”, 1 Οκτωβρίου 2014). Στο ίδιο άρθρο η Σ. Τριανταφύλλου υποστηρίζει ότι η μεταναστευτική πολιτική της Δύσης ήταν λανθασμένη και ότι «βρισκόμαστε ήδη σε μια επικίνδυνη αντιπαράθεση πολιτισμών που, αυτή τη φορά, μπορεί να εξελιχθεί σε θερμό, όχι σε ψυχρό, πόλεμο». Ο συγγραφέας Τάκης Θεοδωρόπουλος διερωτάται στο άρθρο του στη σημερινή “Καθημερινή”: «…μήπως οφείλουμε να επαναπροσδιορίσουμε τα όρια και το ύφος της πανιερότατης ανοχής μας;» Αυτό που εγώ σκέφτομαι – και σας διαβεβαιώνω ότι ουδεμία σχέση έχω με ξενοφοβία ή φασισμό – είναι ότι κάτι επιτέλους πρέπει να γίνει. Θα μπορούσε να είναι η αλλαγή στη μεταναστευτική πολιτική των χωρών της Δύσης, θα μπορούσε να είναι αναθεώρηση ακόμα και των αξιών της Δύσης ενόψει της νέας πραγματικότητας, θα μπορούσε να είναι ακόμα και απαγόρευση από τον ΟΗΕ όλων των θρησκειών (προσοχή, όχι της πίστης ή της λατρείας των ατόμων – μόνο των θρησκειών ως μαζικών οργανώσεων και μηχανισμών προπαγάνδας και διαμόρφωσης χαρακτήρων). Κάτι όμως θα πρέπει επιτελούς να γίνει! Εν ονόματι του ευρωπαϊκού πολιτισμού έχουμε μάθει να ανεχόμαστε την εθνοτική, φυλετική και θρησκευτική διαφορετικότητα. Αυτό δεν είναι από μόνο του κάτι κακό. Όμως το ζητούμενο είναι αυτό να μπει στη ζυγαριά και να ζυγιστεί προσεκτικά με τα δικαιώματα, τις ελευθερίες και την ασφάλεια των ευρωπαίων πολιτών. Διότι εγώ τουλάχιστον δεν μπορώ να ανεχτώ να δολοφονούνται στην καρδιά της Ευρώπης άνθρωποι που είχαν μεγαλώσει έτσι ώστε να πιστεύουν ότι η ελευθερία του Τύπου είναι αγαθό αναμφισβήτητο στη χώρα τους. Αν οι μισότρελοι φονταμενταλιστές των θρησκειών θέλουν πόλεμο μέσα στην ίδια την Ευρώπη, δεν θα πρέπει άραγε και η Ευρώπη να σκεφτεί ότι βρίσκεται σε κατάσταση πολέμου μαζί τους και να πράξει αναλόγως;
Ακολουθήστε μας στο facebook και στο twitter: