Ο σύλλογος “η καρδιά του παιδιού” και η κυβερνητική επιτροπή
Πριν από μερικές ημέρες, στην επίσημη σελίδα του συλλόγου “η καρδιά του παιδιού” στο facebook, αναδημοσιεύτηκε συνέντευξη του παιδοκαρδιοχειρουργού κ. Γ. Σαρρή που είχε πρόσφατα δώσει στο online μέσο “liveit.gr”. Στην ανάρτηση του συλλόγου αντέδρασα στις 4 Οκτωβρίου 2022 με μακροσκελές σχόλιό μου. Ατυχώς ο σύλλογος η “καρδιά του παιδιού” δεν καταδέχτηκε να μου απαντήσει. Και αυτό είναι πολύ λυπηρό δεδομένης της σταθερής και μακρόχρονης συνεργασίας μου στο παρελθόν με τον συγκεκριμένο σύλλογο. Επειδή, λοιπόν, πιστεύω ότι το σχόλιό μου και σημαντικό και σχετικό με την υγεία και το μέλλον των παιδιών και εφήβων με συγγενή καρδιοπάθεια ήταν, κοινοποιώ εδώ - στις φιλόξενες σελίδες του facebook – το σχόλιό μου και το θέτω στην κρίση όσων φίλων, ιατρών, ασθενών ή γονιών ασθενών με συγγενή καρδιοπάθεια με διαβάζουν.
«Διάβασα σήμερα τη συνέντευξη – μία ακόμα – του παιδοκαρδιοχειρουργού και φίλου κ. Γ. Σαρρή, στην οποία μας παραπέμπει ο Σύλλογος “η καρδιά του παιδιού”. Θα με συγχωρήσει, ελπίζω, ο Σύλλογος για την αυστηρή κριτική μου, πολύ περισσότερο αφού ο σύλλογος και η πρόεδρός του θυμούνται καλά – ή οφείλουν να θυμούνται – την κοινή μας αγωνία για τη μοίρα των καρδιοπαθών παιδιών και εφήβων στον τόπο μας, και την ηθική μας συμπόρευση για την αντιμετώπιση των σχετικών προβλημάτων ήδη από το 1987. Επιτρέψτε μου, λοιπόν, να τονίσω τα ακόλουθα:
1/ Ο κ. Γ. Σαρρής παραβιάζει ανοιχτές θύρες όταν αναφέρεται στην ανάγκη για «ειδική Βάση Δεδομένων» και σε «αξιολόγηση του κάθε παιδοκαρδιοχειρουργικού κέντρου». Σε ομιλίες μου το 1990 (δηλαδή πριν από 32 χρόνια) στα εθνικά συνέδρια των Ελλήνων παιδιάτρων και καρδιολόγων, είχα τονίσει στις προτάσεις μου – ανάμεσα σε άλλα – την ανάγκη για «δημιουργία “Εθνικού Μητρώου” ασθενών με συγγενείς καρδιοπάθειες» και για «συνεχή ανάλυση των αποτελεσμάτων των χειρουργικών επεμβάσεων». Οι προτάσεις μου αντιμετωπίστηκαν τότε με εχθρότητα από τους ολίγους (οι λόγοι ήταν προφανείς) και με πλήρη αδιαφορία από την “πολιτεία”. Μπορούμε, άραγε, να είμαστε αισιόδοξοι σήμερα; Επιτρέψτε μου να αμφιβάλω! Σε ομιλία μου στο νοσοκομείο “Μητέρα” το 2014 είχα τονίσει – ανάμεσα σε άλλα – τις μεγάλες διαφορές στα χειρουργικά αποτελέσματα για τη νόσο “τετραλογία Fallot” (την είχα επιλέξει ως παράδειγμα λόγω της μεγάλης συχνότητάς της) ανάμεσα σε ασθενείς που χειρουργήθηκαν σε μεγάλα κέντρα του εξωτερικού και σε ασθενείς που χειρουργήθηκαν στην Ελλάδα. Είχα, επίσης, θέσει το ερώτημα: «Γιατί η χειρουργική για τις συγγενείς καρδιοπάθειες στην Ελλάδα είναι μη ικανοποιητική, παρόλο που έχουμε μερικούς καλούς καρδιοχειρουργούς;» Ουδείς απολύτως συγκινήθηκε. Ουδείς απολύτως μπήκε στον κόπο να μου απαντήσει. Και ερχόμαστε τώρα και αναμασάμε τα ίδια πράγματα, τις ίδιες ιδέες, για τις ίδιες ανάγκες! Σαράντα σχεδόν χρόνια μετά την ίδρυση του πρώτου δημόσιου παιδοκαρδιοχειρουργικού κέντρου (“Παίδων Αγία Σοφία”) στην Αθήνα, και τριάντα σχεδόν χρόνια μετά την ίδρυση του δεύτερου – και περίπου ημιδημόσιου – παιδοκαρδιοχειρουργικού κέντρου (“Ωνάσειο Κ.Κ.”) πάλι στην Αθήνα! Έχει τώρα η “πολιτεία” την απαραίτητη προϋπόθεση (όπως τόνιζα το 2014) που ονομάζεται «βούληση» για αναμόρφωση της οργάνωσης της χειρουργικής συγγενών καρδιοπαθειών που δεν την έχει επιδείξει μέχρι σήμερα; Επιτρέψτε μου να αμφιβάλω!
2/ Στη συνέντευξή του ο κ. Γ. Σαρρής, αναφέρεται και στη «σύσταση της Επιτροπής του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας για θέματα Συγγενών Καρδιοπαθειών σε Παιδιά και Ενήλικες» στην οποία, όπως λέει, «προεδρεύει» και η οποία «απαρτίζεται από καταξιωμένους ιατρούς με μεγάλη εμπειρία στις Συγγενείς καρδιοπάθειες», και η οποία «έχει καταθέσει εμπεριστατωμένες εισηγήσεις για την αναβάθμιση και εκσυγχρονισμό της θεραπείας των Συγγενών Καρδιοπαθειών στην χώρα μας». Κι όμως! Ουδέποτε πληροφορήθηκα τη σύσταση αυτής της επιτροπής – ούτε τις διαδικασίες της σύστασής της – και ουδέποτε μου ζητήθηκε να συμβάλω με οιονδήποτε τρόπο στις εργασίες και τους στόχους της. Παρά το γεγονός ότι δαπάνησα οχτώ χρόνια για να εκπαιδευτώ στην παιδοκαρδιολογία, παρά το γεγονός ότι ασκώ αποκλειστικώς την παιδοκαρδιολογία ως επάγγελμα επί τριανταεννέα (39) χρόνια. Παρά το γεγονός ότι κάνω τη δουλειά μου με αφοσίωση και πάθος και έχω κερδίσει την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό των ασθενών μου και των γονιών τους – ίσως και τον σεβασμό του Συλλόγου “η καρδιά του παιδιού” (για το τελευταίο δεν είμαι βέβαιος, ας το πούνε οι ίδιοι). Παρά το γεγονός ότι θα μπορούσα να είμαι χρήσιμο μέρος αυτής της φιλόδοξης επιτροπής με ιδέες και προτάσεις. Καταλαβαίνω, πάντως, καταλαβαίνω. Ο κ. Γ. Σαρρής μάλλον δεν έβρισκε το τηλέφωνό μου! Ας είναι!... Θέλω, πάντως, να συμβουλέψω τον κ. Γ. Σαρρή, που και νεότερος και πιο άπειρος εμού είναι στην κλινική ιατρική, ότι στη σημερινή εποχή μεγάλα και χρήσιμα έργα επιτυγχάνουν στον σκοπό τους και εξασφαλίζουν τη διάρκειά τους μόνο με τη μέθοδο της συμπερίληψης (inclusion) των ειδικών. Αντιθέτως, η μέθοδος του αποκλεισμού (exclusion) μόνο λύπη, ντροπή και απαξίωση φέρνει στους υπευθύνους.
3/ Με όλον τον σεβασμό που τρέφω για τον Σύλλογο “η καρδιά του παιδιού”, θα παρακαλούσα να προσέξει καλά τη συμβουλή μου. Κυρίες και Κύριοι του Συλλόγου, δεν είναι σωστό να υποστηρίζετε επί τόσο πολλά χρόνια – με λόγια, έργα ή παραλείψεις – έναν και μοναδικό παιδοκαρδιοχειρουργό και να εμφανίζεστε ουσιαστικώς ως οι διαφημιστές του. Μακροπροθέσμως, μια τέτοια τακτική θα μειώσει το κύρος του Συλλόγου στην κοινωνία, δηλαδή το κύρος που αποκτήθηκε επαξίως μετά τους σκληρούς και επίμονους αγώνες της Προέδρου σας από το 1983 και μετά. Ας έχετε, λοιπόν, υπόψη σας ότι στη χώρα μας αυτήν τη στιγμή εργάζονται και μερικοί άλλοι άξιοι και έμπειροι – πλην του κ. Γ. Σαρρή – παιδοκαρδιοχειρουργοί και χειρουργοί συγγενών καρδιοπαθειών. Αναφέρω πρόχειρα τους Αυξέντιο Καλαγκό, Φώτη Μητρόπουλο, Μάκη Αζαριάδη, Μελέτη Κανάκη. Θέλω να ελπίζω ότι αυτοί συμμετέχουν, ή θα συμμετάσχουν, στο έργο της σχετικής Επιτροπής του ΚΕΣΥ. Στην περίπτωση που δεν βρίσκουν οι υπεύθυνοι τα τηλέφωνά τους, θα είναι χαρά μου να τους τα δώσω!»
9 Οκτωβρίου 2022Ακολουθήστε μας στο facebook (επαγγελματική σελίδα)