Όνειρα χειμερινής ημέρας, όνειρα χειμερινής νύχτας, 6 Φεβρουαρίου 2015
Πλατεία Μοναστηρακίου. Πέμπτη
νωρίς το απόγευμα στου Μπαϊρακτάρη («Φαγοποτείον – από το 1879»). Μόλις
παραγγείλαμε στην οδό Καΐρη τα χερούλια για τον παλιό μπουφέ της γιαγιάς που
αναπαλαιώσαμε. Είναι εισαγόμενα από την Ιταλία. Πίνουμε τώρα μπύρα («μόνο ελληνική
σερβίρουμε…») και μαζεύουμε ήλιο με την Έφη. Όμορφη μέρα, υπέροχη αίσθηση.
Καθαρός γαλανός ουρανός και 18 βαθμοί Κελσίου. Χαζεύω τα παιδιά, τους τουρίστες
και τα περιστέρια. Χαζεύω κι ονειρεύομαι. Ονειρεύομαι ξύπνιος… «Αξιοπιστία»,
«σκληρή δουλειά», «εθνική προσπάθεια», «σύγκλιση» «ανταγωνιστικότητα»,
«παραγωγικότητα». Όνειρα… Δεν είναι κακό να ονειρεύομαι φαντάζομαι. Το βράδυ
χιλιάδες ξεχύθηκαν στους δρόμους διεκδικώντας εθνική υπερηφάνεια, εθνικά
δίκαια. Όνειρα… Δεν είναι κακό να ονειρευόμαστε φαντάζομαι.
Ακολουθήστε μας στο facebook και στο twitter: